ขอต้อนรับเข้าสู่บล็อกที่มีแต่ความสมดุลที่มีแต่ความล้มเหลว เพราะมันไม่มีอะไรที่ตีรังยั้งยืน

เจียมตัว...อะนะเรามันก้อแค่นี้

แค่ไหนอะ..ที่เรียกว่ารักกัน

คนดินๆๆ....เมื่อไรละ

วันพุธที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2552

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ตลกดี 555++

ค่อย ๆ พี่เบา ๆ เขาจะตื่น
เดียวห้องอื่นได้ยินจะสิ้นหวัง
ยกเบาหน่อยค่อยๆ พี่ระวัง
เสียงเตียงดังลูกตื่นหมดอดพอดี
เสียงระทึกลุ้นใจใครกันว่ะเสียงน่าลุ้น
ทำว้าวุ้นดึกดื่นคึกเต็มที่
แท้ข้างห้องเก็บของยกทีวี
แอบย้ายหนีค่าเช่าเท่านั้นเอง

และนี่ก้อสันดาน
แต่เกลียดมากอะนะถึงทำ


จะรักคนมีคู่
จะสู้เพื่อแย่งเขา
จะเอาเป็นของเรา
จะทำให้เขาเลิกกัน

เบื่อจัง...ไม่น่าเลย

คิดถึงบ้านจัง
แล้วคนที่บ้านจะคิดถึงเราไหมนะ
มีแต่ปร์ค เพ่อี๊ด เพ่ตี๋ที่โทหา แต่ก้อไม่ได้คุยอะ ไม่มีเวลาคุยอะ
ไม่เหนมีใครมาหาเลยอะ อยากกลับบ้านนร้า ป่านนี้ห้องจะเปนไงมั้งอะ ใครเปนคนเข้าไปอยู่เหนเพ่โจบอกว่าปร์คเข้าไปนอนถามมันมันก้อว่าป่าวแค่ไปเก็บห้องให้เฉยๆ ก้อดีนะที่มีปร์าคและมันโหล่มากที่เข้าไปเล่นhi5ให้ จากที่ไม่เข้ามาเล่นให้นานแล้วตอนแรกไม่รู้หรอกว่ามันเล่นพึ่งมารู้ตอนที่พวกเพื่อนบอก และตอนที่เต้ยบอกอะนะ เอ่อนี้เมื่อวานฮาแตกรถไฟชนกันอะนะ เอ้ยไม่ใช่ดิ แค่โดนด่าเท่านั้นเองว่าชอบให้ความหวัง ตลกดีวะ เลยงานเข้ากันยกใหญ่ คิดถึงบ้านอะนะ

วันเสาร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2552

ฝากความ...คิดถึง

นานแล้วนะที่ไม่เคยมีความสุข
อยากจะบอกว่า เวลาผ่านไปช้าเหลือเกิน
เคยมีผู้ชายคนหนึ่งบอกกะเราไว้ว่า...ถ้าเราคิดว่าเวลาผ่านไปเร็วจัง....แสดงว่าเรามีความสุข
หากเราคิดว่า ทำไมมันช้าจัง.....แสดงว่าเราไม่มีความสุขในเวลานั่น
แล้วมานก้อช่ายจิงๆๆอะนะ.......เซ็...ที่สุดเลย

วันศุกร์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2552

คิดถึงบ้านโว๊ย.........

อยากกลับก้อไม่ได้กลับ
คิดถึงบ้านอะ คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ
คิดถึงพี่อะ หลานด้วย คิดถึงที่นอนที่บ้านอะ
อยู่ที่นี่ลำบากใจอะนะ
อยู่กัออึดอัด...แคบก้อแคบอะ
จะกินอะไรแต่ละทีก้อลำบาก
ไม่เหนเหมือนที่บ้านเราเลย
อยากไปไหนก้อไม่ได้ไป
ไม่เหนน่าอยู่เลย
อยากกลับบ้านโว๊ย...เมื่อไหร่จะว่างกลับวะ
ไม่ได้ขี้เกียจนะ ไม่ได้เหนื่อย
แต่มันเบื่อ....อยากกลับไปที่ๆมีคนเข้าใจเรา
ที่นี่ก้อมีอะนะ...แต่อยากกลับอะ

ฝากให้เพื่อนรักอะนะ.........

คิดถึงแฟล์ตอะนะ

เมื่อไหร่จะกลับมา

อยากไปเที่ยวด้วยกันอีกอะ

คิดถึงมากๆๆๆ

รักษาสุขภาพด้วยนะ

ดูแลตัวเองดีๆๆ

อย่าให้ใครรังแกนะ

เธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดตลอดไป

ว่างๆโทรมานะ...ถ้าโอ๋ว่างเมื่อไหร่แล้วจะโทรไป

รักและคิดถึง......

หากย้อนเวลาได้...จะกลับไปเรียนม.5เหมือนเดิม

เพราะมันยังมีคนที่เขารักเราอยู่อะนะ

ม.6 อย่าไปนึกถึงมัน.....เลวร้ายที่สุดอะ

ถึงจะยังไงเราก้อจำได้เสมอว่ามีเพื่อนที่แสนดีที่คอยเคียงข้างอะนะ......................

ทำไมละ....

ทำไมต้องให้คนอื่นโทรมา
ทำไมต้องทำแบบนี้
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ละ
เคยเข้าใจความรุ้สึกไหม...ว่ามันเป็นอย่างไงอะ
มันเหมือนทำร้ายใจกันเลยนะ
ต่อให้เปนจริงหรือไม่จริงก้อเถอะ..มันเข้าหูและก็เข้าสมอง

Heal the world

ให้.........

อยากจะลืม...อะนะ

เลว...ปราจำ