ตลกดี 555++

ค่อย ๆ พี่เบา ๆ เขาจะตื่น
เดียวห้องอื่นได้ยินจะสิ้นหวัง
ยกเบาหน่อยค่อยๆ พี่ระวัง
เสียงเตียงดังลูกตื่นหมดอดพอดี
เสียงระทึกลุ้นใจใครกันว่ะเสียงน่าลุ้น
ทำว้าวุ้นดึกดื่นคึกเต็มที่
แท้ข้างห้องเก็บของยกทีวี
แอบย้ายหนีค่าเช่าเท่านั้นเอง

และนี่ก้อสันดาน
แต่เกลียดมากอะนะถึงทำ


จะรักคนมีคู่
จะสู้เพื่อแย่งเขา
จะเอาเป็นของเรา
จะทำให้เขาเลิกกัน

เบื่อจัง...ไม่น่าเลย

คิดถึงบ้านจัง
แล้วคนที่บ้านจะคิดถึงเราไหมนะ
มีแต่ปร์ค เพ่อี๊ด เพ่ตี๋ที่โทหา แต่ก้อไม่ได้คุยอะ ไม่มีเวลาคุยอะ
ไม่เหนมีใครมาหาเลยอะ อยากกลับบ้านนร้า ป่านนี้ห้องจะเปนไงมั้งอะ ใครเปนคนเข้าไปอยู่เหนเพ่โจบอกว่าปร์คเข้าไปนอนถามมันมันก้อว่าป่าวแค่ไปเก็บห้องให้เฉยๆ ก้อดีนะที่มีปร์าคและมันโหล่มากที่เข้าไปเล่นhi5ให้ จากที่ไม่เข้ามาเล่นให้นานแล้วตอนแรกไม่รู้หรอกว่ามันเล่นพึ่งมารู้ตอนที่พวกเพื่อนบอก และตอนที่เต้ยบอกอะนะ เอ่อนี้เมื่อวานฮาแตกรถไฟชนกันอะนะ เอ้ยไม่ใช่ดิ แค่โดนด่าเท่านั้นเองว่าชอบให้ความหวัง ตลกดีวะ เลยงานเข้ากันยกใหญ่ คิดถึงบ้านอะนะ

ฝากความ...คิดถึง

นานแล้วนะที่ไม่เคยมีความสุข
อยากจะบอกว่า เวลาผ่านไปช้าเหลือเกิน
เคยมีผู้ชายคนหนึ่งบอกกะเราไว้ว่า...ถ้าเราคิดว่าเวลาผ่านไปเร็วจัง....แสดงว่าเรามีความสุข
หากเราคิดว่า ทำไมมันช้าจัง.....แสดงว่าเราไม่มีความสุขในเวลานั่น
แล้วมานก้อช่ายจิงๆๆอะนะ.......เซ็...ที่สุดเลย

คิดถึงบ้านโว๊ย.........

อยากกลับก้อไม่ได้กลับ
คิดถึงบ้านอะ คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ
คิดถึงพี่อะ หลานด้วย คิดถึงที่นอนที่บ้านอะ
อยู่ที่นี่ลำบากใจอะนะ
อยู่กัออึดอัด...แคบก้อแคบอะ
จะกินอะไรแต่ละทีก้อลำบาก
ไม่เหนเหมือนที่บ้านเราเลย
อยากไปไหนก้อไม่ได้ไป
ไม่เหนน่าอยู่เลย
อยากกลับบ้านโว๊ย...เมื่อไหร่จะว่างกลับวะ
ไม่ได้ขี้เกียจนะ ไม่ได้เหนื่อย
แต่มันเบื่อ....อยากกลับไปที่ๆมีคนเข้าใจเรา
ที่นี่ก้อมีอะนะ...แต่อยากกลับอะ

ฝากให้เพื่อนรักอะนะ.........

คิดถึงแฟล์ตอะนะ

เมื่อไหร่จะกลับมา

อยากไปเที่ยวด้วยกันอีกอะ

คิดถึงมากๆๆๆ

รักษาสุขภาพด้วยนะ

ดูแลตัวเองดีๆๆ

อย่าให้ใครรังแกนะ

เธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดตลอดไป

ว่างๆโทรมานะ...ถ้าโอ๋ว่างเมื่อไหร่แล้วจะโทรไป

รักและคิดถึง......

หากย้อนเวลาได้...จะกลับไปเรียนม.5เหมือนเดิม

เพราะมันยังมีคนที่เขารักเราอยู่อะนะ

ม.6 อย่าไปนึกถึงมัน.....เลวร้ายที่สุดอะ

ถึงจะยังไงเราก้อจำได้เสมอว่ามีเพื่อนที่แสนดีที่คอยเคียงข้างอะนะ......................

ทำไมละ....

ทำไมต้องให้คนอื่นโทรมา
ทำไมต้องทำแบบนี้
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ละ
เคยเข้าใจความรุ้สึกไหม...ว่ามันเป็นอย่างไงอะ
มันเหมือนทำร้ายใจกันเลยนะ
ต่อให้เปนจริงหรือไม่จริงก้อเถอะ..มันเข้าหูและก็เข้าสมอง

เรื่อง..ของเวลา..เพื่อนที่เคียงข้าง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้ง...
ความสุข ความเศร้า ความรู้ ความรัก และอื่นๆอีกมากมาย

วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่าเกาะกำลังจะจมน้ำ
ดังนั้นความรู้สึกทั้งหมดจึงได้เตรียมเรือเพื่อจะหนีออกจากเกาะ
มีเพียงความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจจะอยู่บนเกาะจนกระทั่งวินาทีสุดท้าย
เมื่อเกาะเกือบจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ

ความรวยแล่นเรือผ่านมา และตอบว่า
\"ไม่ได้หรอก ฉันรับเธอไปไม่ได้เพราะเรือของฉันเต็มไปด้วยทองและเงินแล้ว ฉันไม่มีที่ให้เธอ\"

ความรักจึงถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาพอดี
\"ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก คุณน่ะตัวเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกไปด้วย\"

เมื่อความเศร้าลอยเรือผ่านเข้ามา ความรักจึงขอความช่วยเหลืออีกครั้ง แต่ได้รับคำตอบว่า
\"โอ้ความรัก ตอนนี้ฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ\"

ความสุขได้ผ่านความรักไปแล้วเหมือนกัน
แต่เข้าไม่ได้ยินแม้แต่เสียงร้องเรียกความช่วยเหลือจากความรักเพราะมัวแต่กำลังคุย

ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
\"มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง\" ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก จนลืมถามว่าใครคือผู้ใจดีผู้นั้น

เมื่อเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง ก็จากกันไปตามทางของแต่ละคน ความรักนึกขึ้นมาได้ว่า ลืมถามชื่อผู้ที่ช่วยเหลือเขา

ความรักจึงถามความรู้\"ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน\"
ความรู้ตอบอย่างภาคภูมิใจในความรอบรู้ของตนเองว่า\"เวลา\"
ความรักถามต่อว่า \"แล้วทำไมเวลาถึงช่วยฉันล่ะ\"
ความรู้จึงตอบว่า\"ก็มีเพียงเวลาเท่านั้น ที่จะเข้าใจว่า ความรักนั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน\"

แต่ว่ามีสิ่งหนึ่งที่เราอาจลืมเลือนไป
ขณะที่ความรักกำลังมองหาคนช่วยออกจากเกาะ
ความรักคงยุ่งอยู่กับการมองหาผู้อื่น
จนลืมมองมาที่ความเป็นเพื่อนซึ่งเลือกที่อยู่เคียงข้างความรักตั้งแต่แรกแล้ว
เพราะความเคยชินความรักจึงมองไม่เห็นความสำคัญของความเป็นเพื่อน

ในขณะที่ความรักจากไปพร้อมเวลา
ความเป็นเพื่อนรู้สึกดีใจมากที่ความรักปลอดภัย
และแม้จะต้องห่างกัน แต่ความเป็นเพื่อนกลับรู้สึกเป็นสุข
เพราะความเป็นเพื่อนรู้ดีว่า แม้เกาะนี้จะจมลงไปชั่วนิรันดร์ แต่ความเป็นเพื่อน
จะยังเป็นอมตะในใจของความรักตลอดไป แม้จะไม่ยิ่งใหญ่ แต่จะอยู่เคียงข้างความรักเสมอ

น่าเบื่อ...วะ

ฝากให้เต้ย...อะนะ

จะไม่มีใครที่จะเจอคนที่จริงใจ....หากไม่แลกกับมัน

ฟ้าลิขิตให้พบประสบพักตร์
ต้นดอกรักจึงผลิในหัวใจฉัน
ถ้ารอยบุญร่วมสร้างแต่ปางบรรพ์
รักเธอฉันคงจะไม่สลายลง
ถ้าหากรักเราบังเอิญก็เกินเศร้า
เป็นเหมือนเงาที่กลับกลอกหลอกให้หลง
สายใยรักที่แน่ชัดคงขาดลง
รักเราคงต้องจากลาน่าเสียดาย

ใช่ปะละ...

While I breathe , I hope.
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ ฉันก็ยังมีหวัง

หุหุ....

โอ๋..กะ..กิ๊ฟ



โอ๋..อะนะ

ดีขึ้น...อะนะ

อยากจะลืม...อะนะ

อยากจะลืม เรื่องราววุ่นวายชีวิต
เรื่องราวที่ยังวนเวียนทำให้คิด
ถึงวันนั้นยังไม่จางไป
คงไม่นานถ้าหากเราไม่คิดถึงใครๆ เราก็คงจะลืมมัน
เพียงนิดเดียวถ้าหากเราไม่ต้องพบเจออะไร
ที่มันผูกมันพันกัน มันคงไม่ยากเย็นเท่าไรถ้าวันนี้ไม่มีเขา และคงไม่ยากเย็นอะไร
ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงเรา..คนเดียว ไม่ต้องไปสนใจ มันก็แค่เรื่องเมื่อวาน อยากจะลืม
ใครสักคนที่ทำให้เราเหงา
ใครสักคนที่ยังคงทำให้เราเศร้า แม้วันนี้ยังคงเสียใจ
คงไม่นานถ้าหากเราไม่คิดถึงใครๆ เราก็คงจะลืมมัน
เพียงนิดเดียวถ้าหากเราไม่ต้องพบเจออะไร ที่มันผูกมันพันกัน
มันคงไม่ยากเย็นเท่าไรถ้าวันนี้ไม่มีเขา และคงไม่ยากเย็นอะไร
ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงเรา..คนเดียว
ไม่ต้องไปสนใจ มันก็แค่เรื่องเมื่อวาน

ก้อเพราะว่า....

การที่จะรักใครสักคน....ต้องอาศัยความเชื่อใจ...หากชีวิตนี้ของคนปราศจากความไว้ใจ

คนๆนั้นก็จะไม่มีรักที่จริงใจ

เรื่องของสิ่งที่ทำให้มีชีวิต

ณ กาลครั้งหนึ่งของหัวใจที่เคยได้รักใครสักคน ณ ฟากฟ้าเบื้องบนที่ซึ่งคน~คนนั้นจากมา ณ ช่วงเวลาที่แสนดีช่วงชีวิตหนึ่งที่มีคุณค่า ณ ห้วงหนึ่งของกาลเวลาที่นำพาใครคนนั้นมาสู่ห้วงหัวใจ ทำให้เราเรียนที่จะรัก พร้อมที่จะเสียใจทุ่มเททุกสิ่งสิ่งอย่างแม้ว่าสิ่งที่ตอบแทนจะเป็นน้ำตา แต่ก็พร้อมแลกมาด้วยความจริงใจ จากการที่ได้รักใครสักคน