ขอต้อนรับเข้าสู่บล็อกที่มีแต่ความสมดุลที่มีแต่ความล้มเหลว เพราะมันไม่มีอะไรที่ตีรังยั้งยืน

เจียมตัว...อะนะเรามันก้อแค่นี้

แค่ไหนอะ..ที่เรียกว่ารักกัน

คนดินๆๆ....เมื่อไรละ

วันอังคารที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2552

เรื่องของสิ่งที่ทำให้มีชีวิต

ณ กาลครั้งหนึ่งของหัวใจที่เคยได้รักใครสักคน ณ ฟากฟ้าเบื้องบนที่ซึ่งคน~คนนั้นจากมา ณ ช่วงเวลาที่แสนดีช่วงชีวิตหนึ่งที่มีคุณค่า ณ ห้วงหนึ่งของกาลเวลาที่นำพาใครคนนั้นมาสู่ห้วงหัวใจ ทำให้เราเรียนที่จะรัก พร้อมที่จะเสียใจทุ่มเททุกสิ่งสิ่งอย่างแม้ว่าสิ่งที่ตอบแทนจะเป็นน้ำตา แต่ก็พร้อมแลกมาด้วยความจริงใจ จากการที่ได้รักใครสักคน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Heal the world

ให้.........

อยากจะลืม...อะนะ

เลว...ปราจำ